Sam Groth
_(28314064362).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 października 1987 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2006 |
| Zakończenie kariery |
2018 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
53 (10 sierpnia 2015) |
| Australian Open |
3R (2015) |
| Roland Garros |
1R (2015, 2016) |
| Wimbledon |
3R (2015) |
| US Open |
2R (2014, 2015) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
24 (2 lutego 2015) |
| Australian Open |
QF (2017, 2018) |
| Roland Garros |
SF (2014) |
| Wimbledon |
3R (2016, 2017) |
| US Open |
3R (2016) |
Sam Groth, właśc. Samuel Groth (ur. 19 października 1987 w Narranderze) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W lutym 2009 roku poślubił słowacką tenisistkę Jarmilę Gajdošovą, która po ślubie zaczęła reprezentować Australię. W kwietniu 2011 roku rozstali się po dwóch latach małżeństwa.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W 2005 roku Groth awansował do finału gry podwójnej chłopców podczas wielkoszlemowego Wimbledonu, w parze z Andrew Kennaughem. Spotkanie o tytuł para przegrała z deblem Jesse Levine–Michael Shabaz.
Karierę zawodową rozpoczął w 2006 roku.
W grze podwójnej Groth wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour, w parze z Chrisem Guccione, w lipcu 2014 roku w Bogocie i 2 lata później w Newport. W czerwcu 2014 roku Australijczyk osiągnął półfinał wielkoszlemowego Rolanda Grarrosa w deblu, wspólnie z Andriejem Gołubiewem. Ponadto Groth przegrał 3 finały rozgrywek ATP World Tour.
Od roku 2014 był reprezentantem Australii w Pucharze Davisa.
W maju 2012 roku ustanowił rekord świata w prędkości serwisu podczas meczu 2. rundy turnieju ATP Challenger Tour w Pusanie[1].
W 2016 zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1 rundzie[2].
W styczniu 2018 ogłosił zakończenie kariery zawodowej[3]. W swoim ostatnim występie, partnerując rodakowi Lleytonowi Hewittowi (już wówczas przebywającemu na sportowej emeryturze), dotarł do ćwierćfinału gry podwójnej wielkoszlemowego Australian Open 2018. Australijczycy pokonali m.in. mistrzów US Open 2017, rozstawionych z numerem trzecim Rojera i Tecău.
W rankingu gry pojedynczej Groth najwyżej był na 53. miejscu (10 sierpnia 2015), a w klasyfikacji gry podwójnej na 24. pozycji (2 lutego 2015).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP World Tour Finals |
| ATP World Tour Masters 1000 |
| ATP World Tour 500 |
| ATP World Tour 250 |
Gra podwójna (2–3)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 20 lipca 2014 | Bogota | Twarda |  Chris Guccione
|
 Nicolás Barrientos Juan Sebastián Cabal
|
7:6(5), 6:7(3), 11–9 |
| Finalista | 1. | 3 sierpnia 2014 | Waszyngton | Twarda |  Leander Paes
|
 Jean-Julien Rojer Horia Tecău
|
5:7, 4:6 |
| Finalista | 2. | 28 września 2014 | Shenzhen | Twarda | Chris Guccione
|
Jean-Julien Rojer Horia Tecău
|
4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 3. | 19 października 2014 | Moskwa | Twarda (hala) | Chris Guccione
|
 František Čermák Jiří Veselý
|
6:7(2), 5:7 |
| Zwycięzca | 2. | 17 lipca 2016 | Newport | Trawiasta | Chris Guccione
|
 Jonathan Marray Adil Shamasdin
|
6:4, 6:3 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Padł rekord prędkości serwisu tenisowego [online], sport.interia.pl [dostęp 2020-05-10] (pol.).
- ↑ Sam Groth Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-31] (ang.).
- ↑ Aussie Groth Shares His Career Highlights, atpworldtour.com (dostęp: 31 stycznia 2018).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-07-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-07-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-07-21] (ang.).